ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: Μουντιάλ 1982 - Η ΙΤΑΛΙΑ Παγκόσμια Πρωταθλήτρια για 3η φορά!

Η Ισπανική περιπέτεια της Ιταλίας στο παγκόσμιο Κύπελλο 1982 ξεκίνησε στο Βίγκο. Η Εθνική, με προπονητή τον Enzo Bearzot, συναντά δυσκολίες σ’ έναν φαινομενικά βατό όμιλο, με την Πολωνία, το Περού και το Καμερούν. Η πρόκριση στην επόμενη φάση ήρθε με πολύ κόπο και με τρεις ισοπαλίες, κρίθηκε δε στη διαφορά τερμάτων σε βάρος του αήττητου Καμερούν.

Το κλίμα δεν είναι καλό στο Ιταλικό στρατόπεδο. Οι σχέσεις με τους δημοσιογράφους είναι δύσκολες, λόγω της υπερβολικής κριτικής που ασκούν στην ομάδα. Ετσι, η Ομοσπονδία προβαίνει σε μια άνευ προηγουμένου απόφαση: επιβάλλει ένα "μπλακάουτ" ειδήσεων!

Από το κρύο του Βίγκο στην καυτή ζέστη της Βαρκελώνης: Η Ιταλία στον επόμενο γύρο (με το τότε σύστημα διεξαγωγής υπήρχαν ξανά όμιλοι) καλείται να αντιμετωπίσει τους Αργεντινούς, τους εν ενεργεία πρωταθλητές κόσμου και τους Βραζιλιάνους, οι οποίοι έχουν παρατάξει την καλύτερη ίσως ομάδα τους και είναι το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Ο αγώνας εναντίον της Αργεντινής σηματοδοτεί την έναρξη της γαλάζιας αναγέννησης. Η ομάδα του Ντανιέλ Πασαρέλα μπλοκάρεται από τον πανέξυπνο Bearzot και τα αγόρια του: ο Gentile σταματά τον Μαραντόνα, οι Tardelli και Cabrini παραβιάζουν την εστία του Φιγιόλ. Η Αλμπισελέστε πέφτει στα γόνατα!

Επόμενη στη σειρά των προκλήσεων είναι η Βραζιλία. Χάρη στην ευνοϊκή διαφορά τερμάτων, οι Καριόκας μπορούν να προκριθούν με δύο από τα τρία αποτελέσματα. Στο στάδιο Σαρρία στη Βαρκελώνη, η Ιταλία ξεκινά επιθετικά. Στο 5‘ ο Conti σερβίρει στον Cabrini που περνά την μπάλα μέσα στην περιοχή για τον Rossi, ο οποίος νικά τον Πέρες και ανοίγει το σκορ για την Squadra Azzurra. O Σόκρατες ισοφάρισε επτά λεπτά αργότερα. Οι Ιταλοί όμως δεν χάνουν το κουράγιο τους και στο 25’ ανακτούν και πάλι το προβάδισμα, πάλι με τον Paolo Rossi!

Ο αγώνας κυλά με μεγάλη ένταση, η Βραζιλία πιέζει για ένα τέρμα και περίπου είκοσι λεπτά πριν από το τέλος, ο Φαλκάο, σε μια κίνηση απελπισίας, ισοφαρίζει ξανά. Το τέλος για τους Azzurri φαντάζει αναπόφευκτο... Όμως ο απίθανος "Pablito", ο Paolo  Rossi δεν έχει πει την τελευταία του λέξη!  Νικά για τρίτη φορά την άμυνα της Σελεσάο και γράφει το 3-2 για τους Azzurri, με χατ-τρικ!

Ακόμα ένα γκολ, από τον Antognoni, ακυρώνεται χωρίς ουδείς να καταλάβει το λόγο! Το παιχνίδι εξακολουθεί να είναι «ανοιχτό». Στα ελάχιστα λεπτά που απομένουν οι Βραζιλιάνοι επιτίθενται απελπισμένα, σε μια προσπάθεια να ισοφαρίσουν εκ νέου… Όμως ο Zoff είναι εκεί για να σώσει στο τελευταίο λεπτό πάνω στη γραμμή!

Ηταν μια απίστευτη νίκη, μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ νίκη, μια νίκη που ΜΟΝΟ η Ιταλία μπορούσε να κατακτήσει, απέναντι σ’ ΕΚΕΙΝΗ τη Βραζιλία. Ο κόσμος όλος έκπληκτος παρακολούθησε μια παράσταση υψηλού επιπέδου από την «ορχήστρα» των Azzurri, μια ποδοσφαιρική μαγεία, μια κατάθεση ΨΥΧΗΣ από μια παθιασμένη Ιταλία και από έναν ασταμάτητο Rossi, ο οποίος εξελισσόταν στο υπέρλαμπρο αστέρι εκείνου του Μουντιάλ. Ηταν μια από τις πιο ηρωικές, τις πιο παλληκαρήσιες, τις πιο αξιέπαινες νίκες της Squadra Azzurra στην γεμάτη θριάμβους Ιστορία της!

Στον ημιτελικό σειρά έχουν οι Πολωνοί του Λάτο. Αξιόμαχο συγκρότημα, από τις καλύτερες ομάδες της εποχής εκείνης, όμως απέναντι στους αφηνιασμένους πλέον Ιταλούς δεν έχουν καμία τύχη. Με δύο ακόμα εκπληκτικά γκολ του Rossi οι Azzurri πετούν για τον τελικό!

Στον τελικό θα τεθούν αντιμέτωποι με την Δυτική Γερμανία, η οποία είχε αποκλείσει τη Γαλλία του Πλατινί στον άλλο ημιτελικό, στη διαδικασία των πέναλτυ.

Κυριακή 11 Ιουλίου, στο Στάδιο Σαντιάγκο Μπερναμπέου της Μαδρίτης, όλος ο πλανήτης γίνεται μάρτυρας μιας ακόμα εκπληκτικής παράστασης και ενός θριάμβου της Squadra Azzurra. Παρών στις κερκίδες ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας και σύμβολο της Δημοκρατίας για τους Ιταλούς, Sandro Pertini (ο «Παρτιζάνος Πρόεδρος» που αναφέρεται και στο γνωστό τραγούδι του Toto Cutugno).

Το πρώτο ημίχρονο του αγώνα κυλά χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις, εκτός από ένα χαμένο πέναλτυ του Cabrini.

Στο δεύτερο ημίχρονο η Ιταλία είναι ασταμάτητη! Υστερα από ένα από τα πολλά φάουλ που έκαναν οι Γερμανοί πάνω στον Oriali, έρχεται η «τιμωρία»: σέντρα στην περιοχή, ο Rossi πετάγεται μέσα από ένα πλήθος αμυντικών και στέλνει με κεφαλιά τη μπάλα στα δίχτυα! Ένα υπέροχο γκολ!

Λίγα λεπτά αργότερα έρχεται η σειρά του Tardelli, ο οποίος με ένα διαγώνιο σουτ έξω από την περιοχή περνά τη μπάλα από τον Σουμάχερ: 2-0 και ακολουθεί ο ξέφρενος πανηγυρισμός με την «κραυγή» που απελευθέρωσε έναν ολόκληρο λαό από το άγχος! Μια κραυγή, Η ΚΡΑΥΓΗ, που μέχρι σήμερα παραμένει αξεπέραστο highlight στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο!

Με μια επική κούρσα από τα δεξιά ο Conti βγάζει στον Altobelli ο οποίος καρφώνει για 3^η φορά τη μπάλα στα δίχτυα των δύστυχων Γερμανών: 3-0 και ο θρίαμβος ολοκληρώνεται. Μια ομάδα, ένας λαός, ένας πλανήτης παραληρεί!

Το μόνο που θα καταφέρουν οι Γερμανοί είναι να πετύχουν το γκολ της τιμής με τον Μπράιτνερ.

Με το σφύριγμα της λήξης από τον διαιτητή Κοέλιο επικρατεί ντελίριο: Η Ιταλία είναι για τρίτη φορά Παγκόσμια Πρωταθλήτρια! Το 3^ο αστέρι προστίθεται στην ένδοξη Maglia Azzurra, μετά από 44 ολόκληρα χρόνια!

Είναι μια ανεπανάληπτη επιτυχία, ένας τίτλος που κατακτήθηκε με κόπο, ιδρώτα και αίμα, πανάξια και περήφανα! Είναι ένας θρίαμβος μιας Ομάδας, ενός Προπονητή κι ενός ολόκληρου Εθνους!

FORZA ITALIA!

ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: ΙΤΑΛΙΑ – Νιγηρία 2-1, Παγκόσμιο Κύπελλο 1994

Υπάρχουν χιλιάδες λόγοι για να υποστηρίζει κάποιος την Εθνική Ιταλίας. Καθένας έχει και μια προσωπική αντίληψη και άποψη. Όμως σ’ αυτό στο οποίο συμφωνούν ΟΛΟΙ, φίλοι κι εχθροί, είναι ότι η ΙΤΑΛΙΑ έχει επιδείξει διαχρονικά ένα ιδιαίτερο γνώρισμα, που την κάνει να ξεχωρίζει: την ΨΥΧΗ.

Πάντα οι παίκτες της Ιταλίας, παρά τις όποιες αντιξοότητες, κατέθεταν ΨΥΧΗ στο γήπεδο, επεδείκνυαν ΠΑΘΟΣ και αστείρευτες δυνάμεις, εκεί που κάποιοι τους είχαν ξεγραμμένους.

Αυτή η ξεχωριστή σχέση με την «φανέλα», αυτή η προσήλωση σ’ αυτό που εκφράζει η Maglia Azzurra, αυτό το πάθος με το οποίο μάχονται, κάνει τους Ιταλούς ποδοσφαιριστές να γράφουν σελίδες θριάμβων. Θριάμβους που έχουν επιτευχθεί με αίμα και ιδρώτα, απέναντι σε θεούς και δαίμονες, χωρίς την παραμικρή εύνοια από τον οποιονδήποτε. Μόνο και μόνο επειδή το άξιζαν!

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς? Την ηρωική νίκη με τους Γερμανούς στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1970? Την επική νίκη απέναντι στην καλύτερη Βραζιλία όλων των εποχών το 1982? Την Ε-Κ-Π-Λ-Η-Κ-Τ-Ι-Κ-Η πρόκριση σε βάρος των Ολλανδών στο EURO 2000?

Υπάρχει όμως και μια στιγμή μέσα σ’ αυτό το ατελείωτο ταξίδι στο χρόνο, που ξεχωρίζει, που κάνει όλους τους φίλους της Ιταλίας να νιώθουν περήφανοι, που κάνει όσους το έζησαν να νιώθουν ευλογημένοι που γράφτηκε μπροστά στα μάτια τους η ΙΣΤΟΡΙΑ!

Μιλάμε για την ηρωική, την ανεπανάληπτη πρόκριση στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1994 στις Ηνωμένες Πολιτείες, απέναντι στην Νιγηρία.

Εχοντας περάσει με νύχια και με δόντια τον όμιλο, με μία νίκη, μια ισοπαλία και μια ήττα, ως "καλύτερη τρίτη" από τους ομίλους, η Squadra Azzurra βρέθηκε αντιμέτωπη, στον 1^ο νοκ άουτ αγώνα, με την Νιγηρία, την πιο φορμαρισμένη ίσως ομάδα του τουρνουά. Με πλήθος γνωστών αστέρων παγκόσμιας κλάσης, όπως οι Αμουνίκε, Γιεκινί, Ολίσε, Φίνιντι, Νουάνου, Οκότσα, Ολσεν κ.ά.

Από την άλλη, η Ιταλία χτυπημένη από την ατυχία, καθώς είχε δει τον βασικό της τερματοφύλακα Gianluca Pagliuca να αποβάλλεται στον αγώνα του ομίλου με τη Νορβηγία και να απουσιάζει από τους δύο επόμενους αγώνες, τον αρχηγό της και βασικό σέντερ μπακ Franco Baresi να τραυματίζεται στον ίδιο αγώνα και να μένει εκτός για απροσδιόριστο διάστημα (σημ. Ο Baresi επανήθε, αν και όχι 100% έτοιμος, στον τελικό με τη Βραζιλία).

Στις 5 Ιουλίου, στη Βοστώνη, στο στάδιο Φόξμπορο, η Squadra Azzurra αντιμετώπισε τη Νιγηρία.

Ο αγώνας ήταν δυνατός, με σκληρές μονομαχίες, πολλές φορές στα όρια του αντιαθλητικού παιγνιδιού…

Από ένα λάθος της άμυνας, στο 26^ο λεπτό, η Νιγηρία ανοίγει το σκορ. Το 1^ο ημίχρονο έληξε με 0-1.

Στο 2^ο ημίχρονο η Ιταλία συνέχισε να αγωνίζεται με πάθος και να αντιστέκεται στις επιθέσεις των Νιγηριανών. Στο 63’ μπαίνει στο ματς ο Gianfranco Zola και στο 69’ ανατρέπεται καθαρά μέσα στην περιοχή των Αφρικανών. Όμως ο Μεξικάνος διαιτητής Κάρτερ δεν έδειξε την καταφανέστατη παράβαση!

Τέσσερα λεπτά αργότερα, σε μια έξυπνη τοποθέτηση του Zola στην διεκδίκηση της μπάλας, χωρίς καν να ακουμπήσει τον παίκτη της Νιγηρίας, ο διαιτητής έδειξε κόκκινη κάρτα στον Ιταλό επιθετικό!!! Η Ιταλία έμεινε με 10 παίκτες για τα υπόλοιπα λεπτά, ενώ είχε ήδη να ανέβει έναν Γολγοθά και τα λεπτά κυλούσαν ασταμάτητα και βασανιστικά προς τη λήξη του αγώνα…

Ο αποκλεισμός έμοιαζε αναπόφευκτος. Το άδοξο τέλος πλησίαζε αργά και σταθερά, για μια Ιταλία με αρκετό ταλέντο, αλλά που εξ αιτίας της μεγάλης ατυχίας δεν είχε καταφέρει ακόμα να το επιδείξει στο γήπεδο…

Και τότε ήρθε ΕΚΕΙΝΟΣ…

Στο 88’, δύο μόλις λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα, η μπάλα έφτασε στα πόδια του Roberto Baggio, μεταξύ του σημείου του πέναλτυ και του ημικύκλιου της μεγάλης περιοχής της Νιγηρίας. Ο Baggio, με απίθανο πλασέ σε «πρώτο χρόνο», πέρασε τη μπάλα ανάμεσα από τα πόδια των αμυντικών και την έστειλε γλυκά στην δεξιά γωνία της εστίας του Ρουφάι! Απιαστο!

Το θαύμα, το οποίο όλοι οι φίλοι της Ιταλίας περίμεναν, είχε γίνει! Εκεί, μπροστά στα μάτια μας, σε πραγματικό χρόνο!

1-1. Ντελίριο! Εκσταση! Παράταση ζωής…

Στην παράταση και με την ψυχολογία στα ύψη, παρά την εμφανή κούραση και την αφόρητη μεσημεριανή ζέστη, τα λιοντάρια του Arrigo Sacchi έδωσαν όλα τα αποθέματα ψυχής που διέθεταν. Τώρα πλέον, η πλάστιγγα είχε γείρει…

Αυτό που έμοιαζε πλέον δεδομένο, ήρθε στο 12’ του 1^ου ημιχρόνου της παράτασης. Στην δεξιά γωνία της περιοχής των Νιγηριανών, ο Antonio Benarrivo αφήνει την μπάλα στον Roberto Baggio και εφορμά προς το τέρμα. Ο “Divin Codino” (η «θεϊκή αλογουρά», όπως ήταν το προσωνύμιο του Baggio) του στέλνει την μπάλα με μια καταπληκτική λόμπα, πάνω από τον αμυντικό της Νιγηρίας και τον βγάζει μόνο του απέναντι στον Ρουφάι. Ο αμυντικός δεν έχει άλλη επιλογή από το να τον ανατρέψει. Πέναλτυ. Καταφανέστατο. Που όσο κι αν ήθελε, ο μεξικάνος ρέφερι δεν μπορούσε να μην καταλογίσει.

Και ο Benarrivo μεταφέρεται τραυματισμένος με φορείο εκτός αγωνιστικού χώρου!

Εκτελεστής του πέναλτυ: ποιός άλλος? Ο Roberto Baggio! Στέλνει τον τερματοφύλακα δεξιά και την μπάλα στην αριστερή γωνία του τέρματος!

2-1. Η πρόκριση τώρα ήταν στα χέρια μας… Και οι Azzurri έκανα αυτό που ήξεραν και ξέρουν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο… Διαχειρίστηκαν το προβάδισμα με τον πιο έξυπνο και κατάλληλο τρόπο, ώσπου το τέλος της παράτασης τους βρήκε θριαμβευτές.

Το μεγαλύτερο ίσως εμπόδιο είχε ξεπεραστεί! Ο δρόμος για τον τελικό ήταν πλέον ορθάνοιχτος.

Απέναντι σ’ αυτή την Ιταλία, κανένας δεν φάνταζε ικανός να κόψει τον δρόμο προς τη δόξα!

Ηταν μια αγχωτική, μια ψυχοβγαλτική πρόκριση. Μια πρόκριση που μέχρι να έρθει σου έχει «κόψει χρόνια απ’ τη ζωή σου», που έχεις υποφέρει για να την κατακτήσεις… Όμως η ηδονή της τελικής επικράτησης, απέναντι σε αντιπάλους παίκτες και διαιτητές, απέναντι στην ατυχία και στις καιρικές συνθήκες, απέναντι στο ανελέητο χρονόμετρο και στην κούραση, αυτή η ΗΔΟΝΗ δεν συγκρίνεται με τίποτε άλλο!

Ηταν μια δίκαιη, πέρα ως πέρα, πρόκριση!

Ηταν μια νίκη «σήμα κατατεθέν» της Ιταλικής Ψυχής, του πάθους και της προσπάθειας μέχρι την τελική επικράτηση, στοιχεία που διακρίνουν τους Azzurri διαχρονικά.

Γι’ αυτό – και για πολλούς άλλους λόγους – να μην ξεγράφετε ΠΟΤΕ την Ιταλία! ΠΟΤΕ! Την ΙΤΑΛΙΑ!

FORZA AZZURRI!

Οι ήρωες του Φοξμπορο: Marcchegiani, Mussi, Benarrivo, Albertini, Maldini, Costacurta, Berti (46’ D. Baggio), Donadoni, Masaro, Baggio, Signori (63’ Zola)  

Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Το EURO 2016 για τους φίλους της Ιταλίας αποτελεί πλέον παρελθόν.
Η όμορφη περιπέτεια των Azzurri στα γήπεδα της Γαλλίας τελείωσε, μετά τον άδικο αποκλεισμό στα πέναλτυ από τους Γερμανούς, επιβεβαιώνοντας ακόμα μια φορά πως η Squadra Azzurra είναι μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ομάδα, ένα ανυπέρβλητο ποδοσφαιρικό μέγεθος, μια ΜΕΓΑΛΗ Ποδοσφαιρική Σχολή. Ισως η μεγαλύτερη στον κόσμο!
Μια Ομάδα που ακόμα και στις - θεωρητικά - άσχημες περιόδους της, αποτελεί φόβητρο για όλους! Ακόμα και για τους - προσωρινούς - κατόχους του Παγκόσμιου Τίτλου.

Ομως η ζωή συνεχίζεται... το όμορφο ταξίδι της Ιταλίας ποτέ δεν σταματά.
Επόμενη πρόκληση το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας το 2018.
Τα προκριματικά της Ευρωπαϊκής Ζώνης αρχίζουν τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

Ολοι θα έχετε δει και έχετε διαβάσει τα πάντα σχετικά με τον άτυχο προημιτελικό. Εμείς δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι περισσότερο.
Μόνο να αποχαιρετίσουμε το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με μια συγκλονιστική εικόνα :

Τελευταία μας φράση γι' αυτό το EURO και προτροπή για το μέλλον:
Τιμήστε όλοι τα δάκρυα του μεγάλου αυτού παίκτη, του Andrea Barzagli, τιμήστε την ένδοξη "Maglia Azzurra", σηκώστε την Bandiera Tricolore ψηλά και κάντε περήφανους όλους όσους αγαπούν την Εθνική Ιταλίας.

Οπως είχε πει και ο τέως τεχνικός Prandelli "οι μεγάλες ομάδες φαίνονται στα δύσκολα", έτσι η Ιταλία είναι φτιαγμένη από "μέταλλο" που αντέχει στις δυσκολίες. Και το "μέταλλο" αυτό λέγεται ΨΥΧΗ!
Οι επιτυχίες, οι θρίαμβοι, τα κύπελλα είναι σίγουρο ότι θα ξαναέρθουν για τους Azzurri. Διότι αυτή η Ομάδα είναι "καταδικασμένη" να πρωταγωνιστεί. ΠΑΝΤΑ.

Η δοξασμένη "Γαλάζια Φανέλα", που την τίμησαν τόσοι και τόσοι τεράστιοι παίκτες, θα κυριαρχήσει ξανά. Γιατί αυτή είναι η μοίρα της!

ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ!
ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ!
FORZA AZZURRI SEMPRE!

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ… - ΑΛΛΑΓΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

Την επόμενη ημέρα από τον οδυνηρό αποκλεισμό από τους Γερμανούς στη διαδικασία των πέναλτυ, μπορεί κανείς να διακρίνει την διάχυτη αίσθηση της απογοήτευσης στο Ιταλικό «στρατόπεδο», για το ότι η Squadra Azzurra έφτασε ένα βήμα πριν τον ημιτελικό. Παράλληλα όμως με την απογοήτευση είναι εμφανής η περηφάνια που νιώθουν όλοι, αφού η Ιταλία κοίταξε στα μάτια τους Παγκόσμιους Πρωταθλητές Γερμανούς και έχασε την πρόκριση στις λεπτομέρειες. Το EURO 2016 ήταν μια συναισθηματική περιπέτεια για τον Antonio Conte, η οποία ξεκίνησε στις 9 Σεπτεμβρίου 2014. Η Ιταλία του Conte προκρίθηκε στην τελική φάση μένοντας αήττητη στο προκριματικό γκρουπ, με 7 νίκες και 3 ισοπαλίες! Στην Γαλλία, οι Azzurri κατόρθωσαν να τερματίσουν πρώτοι σε έναν σκληρό Ομιλο (Βέλγιο, Σουηδία, Ιρλανδία), όταν πολλοί ήταν αυτοί που μιλούσαν ακόμα και για αποκλεισμό… Στη συνέχεια ήρθε η εκπληκτική εμφάνιση με τους Κατόχους του Ευρωπαϊκού Τίτλου ισπανούς και η εμφατική νίκη με 2-0, πριν τον άδοξο αποκλεισμό στα πέναλτυ, στην προημιτελική φάση. «Συναισθηματικά, νιώθω πολύ φορτισμένος, απ’ αυτό που συνέβη, περισσότερο σήμερα από χθες, καθώς συνειδητοποιώ, την επόμενη μέρα, ότι όλα τελείωσαν» είπε ο Antonio Conte, χειροκροτούμενος από τους δημοσιογράφους, στη σημερινή Συνέντευξη Τύπου στην «βάση» της Ιταλίας, στο Casa Azzurri, στο Μονπελλιέ. «Αισθάνομαι πολύ άσχημα βασικά για τους παίκτες μου. Ηταν μεγάλη τιμή να τους προπονώ, μου προσέφεραν πραγματικά όλα όσα είχαν να δώσουν..» Ο σαφώς συγκινημένος Conte ευχαρίστησε και τον πρόεδρο της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Tavecchio, που του έδωσε την ευκαιρία να ζήσει την ξεχωριστή αυτή εμπειρία, να είναι ο προπονητής της Squadra Azzurra. Μάλιστα, σε μια δήλωση που προκάλεσε αίσθηση, ο Conte είπε πως «αυτό δεν είναι αντίο, είναι εις το επανιδείν»! Πριν τελειώσει ο τέως πλέον προπονητής της Ιταλίας και νυν προπονητής της Τσέλσι, ευχαρίστησε τους δημοσιογράφους των Ιταλικών ΜΜΕ για τη συνεργασία και ευχήθηκε κάθε επιτυχία στον διάδοχό του Giampiero Ventura. “Εύχομαι όλα να πάνε καλά για την Εθνική Ομάδα και για τον Ventura. Είμαι σίγουρος για την ποιότητα της δουλειάς που έχουμε κάνει και ότι η Ομοσπανδία (FIGC) βαδίζει στον σωστό δρόμο και πως θα βοηθήσει τα Ιταλικά χρώματα να πετάξουν ψηλά. Πετύχαμε κάτι σπουδαίο σ’ αυτό το EURO: όλοι μας σέβονται πλέον και αντιμετωπίσαμε στα ίσια την παγκόσμια Πρωταθλήτρια.» Δεν ξέρουμε τι θα παρουσιάσει ο Ventura στο αμέσως επόμενο διάστημα, όμως είμαστε σίγουροι ότι ο Marcello Lippi, από την θέση του τεχνικού Διευθυντή, θα κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να ξανακερδίσει την αίγλη της η Ποδοσφαιρική Υπερδύναμη Ιταλία. Οσο για τον Conte, ένα έχουμε να πούμε: ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ANTONIO! ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΤΙΜΗ! ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΟΥ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΠΑΓΚΟΥ!

ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ - ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ - ΜΙΑ ΨΥΧΗ! ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ! ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!

Μόνο περηφάνια γι’ αυτή την υπέροχη Ιταλία! Τι κι αν αποκλειστήκαμε; Τι κι αν «έσπασε» μια παράδοση δεκαετιών κόντρα στους Γερμανούς; Η Squadra Azzurra απέδειξε σ’ αυτό το τουρνουά ότι παραμένει ΤΕΡΑΣΤΙΟ ποδοσφαιρικό μέγεθος, μια ομάδα που την φοβούνται ΟΛΟΙ, μια ομάδα που μέσα από τον δύσκολο δρόμο αποδεικνύει ότι είναι η μεγαλύτερη Ποδοσφαιρική Σχολή του κόσμου! Μετά τα δάκρυα της λύπης για τον αποκλεισμό από το EURO 2016, τα στήθη φουσκώνουν ξανά από περηφάνια γι’ αυτή την ένδοξη φανέλα, την Maglia Azzurra. Τα κεφάλια ψηλά και ετοιμαζόμαστε για το επόμενο μεγάλο ραντεβού με την Ιστορία, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018. Είχαμε ξαναγράψει πως όταν οι άλλοι θα κάνουν τον κύκλο τους και θα επιστρέψουν στην αφάνεια της μετριότητάς τους, η Ιταλία θα είναι παρούσα στο επόμενο Μουντιάλ, στο επόμενο EURO και στο μεθεπόμενο και σε όλα. Εμείς θα ράψουμε το 5ο αστέρι στην φανέλα! Και το 6ο! Και το 7ο! … Στον χθεσινό αγώνα με τους Γερμανούς η Ιταλία παρουσιάστηκε – όπως και σε όλα τα προηγούμενα παιγνίδια – με 3-5-2, με σφιχτοδεμένη και απροσπέλαστη άμυνα και με συνοχή και αλληλοκάλυψη όλων των γραμμών. Παρά την κατοχή της μπάλας από τους Γερμανούς, η ομάδα μας κρατούσε το 0-0 εύκολα. Στο 1ο ημίχρονο η μοναδική μεγάλη ευκαιρία ήταν για την Squadra Azzurra, στο 43’, όταν σε διπλή ευκαιρία το τελικό σουτ εξοστρακίστηκε και βγήκε κόρνερ. Στο 2ο ημίχρονο το μοτίβο του αγώνα δεν άλλαξε. Κρατούσαμε εύκολα τις – ακίνδυνες – επιθέσεις των Γερμανών και όλα έδειχναν ότι το ματς θα κρινόταν στην μία φάση… Στο 65’ οι Γερμανοί κατάφεραν και άνοιξαν το σκορ, σε μια φάση όμως που έπρεπε να μην είχε εξελιχθεί, αφού η μπάλα είχε περάσει την πλάγια γραμμή και έπρεπε να είχε υποδειχθεί πλάγιο άουτ υπέρ μας, σε μια φάση που η τηλεόραση δεν έδειξε σε replay και κανένα ΜΜΕ δεν ανέφερε καν! Παρά το ψυχολογικό σοκ, οι παίκτες μας βρήκαν το κουράγιο και στάθηκα όρθιοι και τελικά ισοφάρισαν στο 73’, με πέναλτυ του Bonucci (το 1ο στην καριέρα του!) Το υπόλοιπο της κανονικής διάρκειας του αγώνα καθώς και η παράταση δεν είχαν να δείξουν κάτι διαφορετικό (εκτός από ένα επικίνδυνο σουτ του Insigne από πλάγια θέση που απέκρουσε δύσκολα ο Νόιερ. Για να αποκλειστεί η Ιταλία χρειάστηκε να εκτελεστούν 18 πέναλτυ! Σε μια ψυχοφθόρα διαδικασία, που οι άστοχες εκτελέσεις ήταν πολλές και το πλεονέκτημα πηγαινοερχόταν από την μια ομάδα στην άλλη (λες και καμία δεν ήθελε να προκριθεί…), ο Darmian αστόχησε στο καθοριστικό τελευταίο πέναλτυ και οι Azzurri αποκλείστηκαν από τη συνέχεια της διοργάνωσης. Ενας αποκλεισμός που κόστισε σε όλους: παίκτες, τεχνικό επιτελείο, φιλάθλους. Όμως κρατάμε ψηλά το κεφάλι και συνεχίζουμε… Ο προπονητής Antonio Conte δήλωσε περήφανος για τους παίκτες του. Καθώς αυτό ήταν το τελευταίο του παιγνίδι στον πάγκο της Ιταλίας, αφού ξεκινά το συμβόλαιό του με την Τσέλσι, αποχαιρέτισε την Squadra Azzurra λέγοντας πως αυτό δεν είναι αντίο αλλά «εις το επανιδείν»!

Γυρίζουμε σελίδα λοιπόν. Ξεκινά η εποχή του Giampiero Ventura στον πάγκο και του Marcello Lippi ως Τεχνικού Διευθυντή. FORZA AZZURRI! SEMPRE ORGOGLIOSI!

ΙΤΑΛΙΑ - Γερμανία: Πελατειακή σχέση...

Η ποδοσφαιρική κόντρα Ιταλίας – Γερμανίας, σε επίπεδο Εθνικών Ομάδων, είναι μια κόντρα με μακρά ιστορία. Η Ιταλία και η Γερμανία είναι οι δύο πιο πετυχημένες Εθνικές ομάδες της Ευρώπης, κατέχοντας συνολικά 8 Παγκόσμιους Τίτλους (4 έκαστη) και έχουν δώσει το παρόν σε 14 συνολικά τελικούς παγκοσμίων Κυπέλλων, περισσότερες φορές απ’ όλες μαζί τις λοιπές Ευρωπαϊκές Εθνικές Ομάδες. Η Ιταλία και η Γερμανία έχουν αναμετρηθεί 5 φορές σε Μουντιάλ, με τις περισσότερους απ’ αυτές τις αναμετρήσεις να έχουν κατοχυρωθεί στη συλλογική συνείδηση στους καλύτερους ποδοσφαιρικούς αγώνες που διεξήχθησαν ποτέ. Χαρακτηριστικός είναι ο αγώνας των δύο ομάδων στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1970 στο Μεξικό, στον οποίον η Ιταλία κέρδισε με 4-3 στην παράταση. Ο αγώνας αυτός έχει χαρακτηριστεί ως ο «Αγώνας του Αιώνα» και μάλιστα στην είσοδο του Σταδίου Αζτέκα, στην Πόλη του Μεξικού, έχει τοποθετηθεί σχετική αναμνηστική πινακίδα!

Αλησμόνητος επίσης έχει μείνει ο τελικός του Μουντιάλ 1982 στη Μαδρίτη, τον οποίον η Ιταλία κέρδισε με 3-1, κατακτώντας το Παγκόσμιο Κύπελλο για 3η φορά.

Ο ημιτελικός του Μουντιάλ 2006 της Γερμανίας, βρήκε τους γηπεδούχους Γερμανούς να χάνουν με 2-0 από μια καταπληκτική Ιταλία, η οποία πέρασε στον τελικό του Βερολίνου, όπου κατέκτησε το 4ο της Παγκόσμιο Τίτλο, απέναντι στους Γάλλους.

Ακόμα μια αλησμόνητη νίκη της Squadra Azzurra είναι η νίκη με 2-1 στο προηγούμενο EURO 2012, με δύο εκπληκτικά τέρματα του Mario Balotelli!

Συνολικά οι δύο ομάδες έχουν αναμετρηθεί 33 φορές και η Ιταλία έχει σημειώσει 15 νίκες , έναντι μόλις 8 των Γερμανών, ενώ 10 αγώνες έληξαν ισόπαλοι. Χαρακτηριστικό είναι ότι σε επίσημη διοργάνωση, η Γερμανία δεν έχει νικήσει ΠΟΤΕ τους Ιταλούς!!! Και οι 8 νίκες των Γερμανών έχουν σημειωθεί σε φιλικούς αγώνες… Η παράδοση λοιπόν είναι συντριπτικά υπέρ της Squadra Azzurra, ενόψει του αυριανού μεγάλου προημιτελικού του EURO 2016. Ας ευχηθούμε η παράδοση να διατηρηθεί και οι Azzurri να κάνουν ακόμα ένα – το πιο δύσκολο ίσως – βήμα προς τον Ευρωπαϊκό Τίτλο…

FORZA ITALIA!