ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: Μουντιάλ 1982 - Η ΙΤΑΛΙΑ Παγκόσμια Πρωταθλήτρια για 3η φορά!

Η Ισπανική περιπέτεια της Ιταλίας στο παγκόσμιο Κύπελλο 1982 ξεκίνησε στο Βίγκο. Η Εθνική, με προπονητή τον Enzo Bearzot, συναντά δυσκολίες σ’ έναν φαινομενικά βατό όμιλο, με την Πολωνία, το Περού και το Καμερούν. Η πρόκριση στην επόμενη φάση ήρθε με πολύ κόπο και με τρεις ισοπαλίες, κρίθηκε δε στη διαφορά τερμάτων σε βάρος του αήττητου Καμερούν.

Το κλίμα δεν είναι καλό στο Ιταλικό στρατόπεδο. Οι σχέσεις με τους δημοσιογράφους είναι δύσκολες, λόγω της υπερβολικής κριτικής που ασκούν στην ομάδα. Ετσι, η Ομοσπονδία προβαίνει σε μια άνευ προηγουμένου απόφαση: επιβάλλει ένα "μπλακάουτ" ειδήσεων!

Από το κρύο του Βίγκο στην καυτή ζέστη της Βαρκελώνης: Η Ιταλία στον επόμενο γύρο (με το τότε σύστημα διεξαγωγής υπήρχαν ξανά όμιλοι) καλείται να αντιμετωπίσει τους Αργεντινούς, τους εν ενεργεία πρωταθλητές κόσμου και τους Βραζιλιάνους, οι οποίοι έχουν παρατάξει την καλύτερη ίσως ομάδα τους και είναι το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Ο αγώνας εναντίον της Αργεντινής σηματοδοτεί την έναρξη της γαλάζιας αναγέννησης. Η ομάδα του Ντανιέλ Πασαρέλα μπλοκάρεται από τον πανέξυπνο Bearzot και τα αγόρια του: ο Gentile σταματά τον Μαραντόνα, οι Tardelli και Cabrini παραβιάζουν την εστία του Φιγιόλ. Η Αλμπισελέστε πέφτει στα γόνατα!

Επόμενη στη σειρά των προκλήσεων είναι η Βραζιλία. Χάρη στην ευνοϊκή διαφορά τερμάτων, οι Καριόκας μπορούν να προκριθούν με δύο από τα τρία αποτελέσματα. Στο στάδιο Σαρρία στη Βαρκελώνη, η Ιταλία ξεκινά επιθετικά. Στο 5‘ ο Conti σερβίρει στον Cabrini που περνά την μπάλα μέσα στην περιοχή για τον Rossi, ο οποίος νικά τον Πέρες και ανοίγει το σκορ για την Squadra Azzurra. O Σόκρατες ισοφάρισε επτά λεπτά αργότερα. Οι Ιταλοί όμως δεν χάνουν το κουράγιο τους και στο 25’ ανακτούν και πάλι το προβάδισμα, πάλι με τον Paolo Rossi!

Ο αγώνας κυλά με μεγάλη ένταση, η Βραζιλία πιέζει για ένα τέρμα και περίπου είκοσι λεπτά πριν από το τέλος, ο Φαλκάο, σε μια κίνηση απελπισίας, ισοφαρίζει ξανά. Το τέλος για τους Azzurri φαντάζει αναπόφευκτο... Όμως ο απίθανος "Pablito", ο Paolo  Rossi δεν έχει πει την τελευταία του λέξη!  Νικά για τρίτη φορά την άμυνα της Σελεσάο και γράφει το 3-2 για τους Azzurri, με χατ-τρικ!

Ακόμα ένα γκολ, από τον Antognoni, ακυρώνεται χωρίς ουδείς να καταλάβει το λόγο! Το παιχνίδι εξακολουθεί να είναι «ανοιχτό». Στα ελάχιστα λεπτά που απομένουν οι Βραζιλιάνοι επιτίθενται απελπισμένα, σε μια προσπάθεια να ισοφαρίσουν εκ νέου… Όμως ο Zoff είναι εκεί για να σώσει στο τελευταίο λεπτό πάνω στη γραμμή!

Ηταν μια απίστευτη νίκη, μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ νίκη, μια νίκη που ΜΟΝΟ η Ιταλία μπορούσε να κατακτήσει, απέναντι σ’ ΕΚΕΙΝΗ τη Βραζιλία. Ο κόσμος όλος έκπληκτος παρακολούθησε μια παράσταση υψηλού επιπέδου από την «ορχήστρα» των Azzurri, μια ποδοσφαιρική μαγεία, μια κατάθεση ΨΥΧΗΣ από μια παθιασμένη Ιταλία και από έναν ασταμάτητο Rossi, ο οποίος εξελισσόταν στο υπέρλαμπρο αστέρι εκείνου του Μουντιάλ. Ηταν μια από τις πιο ηρωικές, τις πιο παλληκαρήσιες, τις πιο αξιέπαινες νίκες της Squadra Azzurra στην γεμάτη θριάμβους Ιστορία της!

Στον ημιτελικό σειρά έχουν οι Πολωνοί του Λάτο. Αξιόμαχο συγκρότημα, από τις καλύτερες ομάδες της εποχής εκείνης, όμως απέναντι στους αφηνιασμένους πλέον Ιταλούς δεν έχουν καμία τύχη. Με δύο ακόμα εκπληκτικά γκολ του Rossi οι Azzurri πετούν για τον τελικό!

Στον τελικό θα τεθούν αντιμέτωποι με την Δυτική Γερμανία, η οποία είχε αποκλείσει τη Γαλλία του Πλατινί στον άλλο ημιτελικό, στη διαδικασία των πέναλτυ.

Κυριακή 11 Ιουλίου, στο Στάδιο Σαντιάγκο Μπερναμπέου της Μαδρίτης, όλος ο πλανήτης γίνεται μάρτυρας μιας ακόμα εκπληκτικής παράστασης και ενός θριάμβου της Squadra Azzurra. Παρών στις κερκίδες ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας και σύμβολο της Δημοκρατίας για τους Ιταλούς, Sandro Pertini (ο «Παρτιζάνος Πρόεδρος» που αναφέρεται και στο γνωστό τραγούδι του Toto Cutugno).

Το πρώτο ημίχρονο του αγώνα κυλά χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις, εκτός από ένα χαμένο πέναλτυ του Cabrini.

Στο δεύτερο ημίχρονο η Ιταλία είναι ασταμάτητη! Υστερα από ένα από τα πολλά φάουλ που έκαναν οι Γερμανοί πάνω στον Oriali, έρχεται η «τιμωρία»: σέντρα στην περιοχή, ο Rossi πετάγεται μέσα από ένα πλήθος αμυντικών και στέλνει με κεφαλιά τη μπάλα στα δίχτυα! Ένα υπέροχο γκολ!

Λίγα λεπτά αργότερα έρχεται η σειρά του Tardelli, ο οποίος με ένα διαγώνιο σουτ έξω από την περιοχή περνά τη μπάλα από τον Σουμάχερ: 2-0 και ακολουθεί ο ξέφρενος πανηγυρισμός με την «κραυγή» που απελευθέρωσε έναν ολόκληρο λαό από το άγχος! Μια κραυγή, Η ΚΡΑΥΓΗ, που μέχρι σήμερα παραμένει αξεπέραστο highlight στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο!

Με μια επική κούρσα από τα δεξιά ο Conti βγάζει στον Altobelli ο οποίος καρφώνει για 3^η φορά τη μπάλα στα δίχτυα των δύστυχων Γερμανών: 3-0 και ο θρίαμβος ολοκληρώνεται. Μια ομάδα, ένας λαός, ένας πλανήτης παραληρεί!

Το μόνο που θα καταφέρουν οι Γερμανοί είναι να πετύχουν το γκολ της τιμής με τον Μπράιτνερ.

Με το σφύριγμα της λήξης από τον διαιτητή Κοέλιο επικρατεί ντελίριο: Η Ιταλία είναι για τρίτη φορά Παγκόσμια Πρωταθλήτρια! Το 3^ο αστέρι προστίθεται στην ένδοξη Maglia Azzurra, μετά από 44 ολόκληρα χρόνια!

Είναι μια ανεπανάληπτη επιτυχία, ένας τίτλος που κατακτήθηκε με κόπο, ιδρώτα και αίμα, πανάξια και περήφανα! Είναι ένας θρίαμβος μιας Ομάδας, ενός Προπονητή κι ενός ολόκληρου Εθνους!

FORZA ITALIA!